ฟ้าคือจังสิเหงาจันทร์มาซางนั่งเศร้า
ดาวที่เคยส่องแสงดับมอดไปเมื่อเจ้าบ่แยง
คนที่เคยเคียงคู่จักเพิ่นไปอยู่ไส
เสื้อผ้าเจ้าเก็บไว้ ไว้รอวันที่เจ้ากลับมา
ใจฮำฮอนวอนหล่า ใจเอิ้นหาผู้ฮู้ก้อนคำ
หวนคืนบินหารัง ได้บ่น้ออ้ายยังรอเจ้าเด้อ
อยู่หม่องใด๋ล่ะบ่อนเคยอยู่อ้ายเป็นห่วงหา
ใจสะออนผู้สุขเคียงใกล้ประสงค์ใจฮักมั่น
ยังถ่าคอยหล่านางยามแลง
ฮอดยามแลงคึดฮอดเจ้าแฮง เป็นจั่งใด๋หนอสาว
ใจฮำฮอนสะออนฮอยเก่า คึดฮอดจนสวอย
ใจผู้คอยกะว่าฮักเดียวกลับมาเด้อนางน้อย
จากกันไปเจ้าบ่หัวซา ใจคนลากะดำคือว่า
อุกเด้ละหัวใจ
ฟ้าคือจังสิเหงาจันทร์มาซางนั่งเศร้า
ดาวที่เคยส่องแสงดับมอดไปเมื่อเจ้าบ่แยง
คนที่เคยเคียงคู่จักเพิ่นไปอยู่ไส
เสื้อผ้าเจ้าเก็บไว้ ไว้รอวันที่เจ้ากลับมา
ใจฮำฮอนวอนหล่า ใจเอิ้นหาผู้ฮู้ก้อนคำ
หวนคืนบินหารัง ได้บ่น้ออ้ายยังรอเจ้าเด้อ
อยู่หม่องใด๋ล่ะบ่อนเคยอยู่อ้ายเป็นห่วงหา
ใจสะออนผู้สุขเคียงใกล้ประสงค์ใจฮักมั่น
ยังถ่าคอยหล่านางยามแลง
ฮอดยามแลงคึดฮอดเจ้าแฮง เป็นจั่งใด๋หนอสาว
ใจฮำฮอนสะออนฮอยเก่า คึดฮอดจนสวอย
ใจผู้คอยกะว่าฮักเดียวกลับมาเด้อนางน้อย
จากกันไปเจ้าบ่หัวซา ใจคนลากะดำคือว่า
อุกเด้ละหัวใจ
ใจฮำฮอนสะออนฮอยเก่า คึดฮอดจนสวอย
ใจผู้คอยกะว่าฮักเดียวกลับมาเด้อนางน้อย
จากกันไปเจ้าบ่หัวซา ใจคนลากะดำคือว่า
อุกเด้ละหัวใจ